Slide

Samen naar een sterke pedagogische omgeving (SSPO)

Over de JOIN-bouwsteen van Sanne Rumping en Leonieke Boendermaker

Leonieke Boendermaker en Sanne RumpingStel: je zit in een metro en ziet dat een vader die je goed kent,  zijn dochter van een jaar of vier die niet luistert nogal hardhandig terechtwijst. Wat is jouw reactie?

Binnen de JOIN-bouwsteen SSPO doen Sanne Rumping en Leonieke Boendermaker, beide werkzaam aan de Hogeschool van Amsterdam, onderzoek naar de manier waarop uitgangspunten van het jeugdbeleid binnen concrete pedagogische situaties vorm krijgen. Door reacties van ouders, professionals en vrijwilligers op dit soort situaties in kaart te brengen willen zij inzicht krijgen in dilemma’s rond opvoeden in het (semi) – publieke domein en gespreksmateriaal ontwikkelen dat kan helpen in discussies over dergelijke dilemma’s.

De afgelopen tijd zijn in totaal 116 interviews afgenomen bij medewerkers van basisscholen, jeugdzorgorganisaties, ouders en vrijwilligers. Deze gesprekken worden nu geanalyseerd. In de interviews zijn vignetten voorgelegd met opvoedkundige situaties die zich kunnen voordoen in bijvoorbeeld het openbaar vervoer, de speeltuin of op het schoolplein. Daarbij is telkens de vraag voorgelegd in welk soort situaties mensen actie zullen ondernemen en in welke niet. De vignetten kunnen in de praktijk als discussiemiddel worden ingezet door maatschappelijke partners om met ouders in gesprek te gaan over opvoedkundige situaties, maar ook gebruikt worden door docenten die een signaleringsfunctie hebben, of door vrijwilligers in de begeleiding van ouders.

Think-pare-share

Met financiering van het speerpunt Urban Education van de Hogeschool van Amsterdam was het mogelijk om het bestaande consortium van een welzijns- en vrijwilligersorganisatie uit te breiden met twee basisscholen. Alle samenwerkingspartners zijn vanaf het begin af aan betrokken bij het hele onderzoeksproces en er zijn regelmatig bijeenkomsten met de partners. De keuze van werkvormen tijdens de bijeenkomsten is zeer belangrijk.

Sanne Rumping geeft een voorbeeld van een bijeenkomst over de te ontwikkelen vignetten. Hier werden allerlei vragen voorgelegd en om die goed te bespreken is o.a. gewerkt met de “think-pare-share” methode. De vragen lagen omgekeerd op tafel en iedere keer las een van de deelnemers een vraag voor die eerst individueel moest beantwoord worden waarna deze antwoorden werden voorgelezen. Dit zorgde ervoor dat alle deelnemers actief deelnamen, eerst zelf over de situatie nadachten en vervolgens onderlinge discussie plaatsvond. Aan het einde van het traject zullen de onderzoekers bij alle meewerkende organisaties langs gaan om over de uitkomsten in gesprek te gaan. Dit gebeurt ook tijdens het onderzoek zelf.

Strakke organisatie

Samenwerken met verschillende partijen kost de nodige energie: een goede voorbereiding en strakke organisatie is van groot belang. Tegelijk is het belangrijk dat de organisaties ook zelf de ruimte krijgen om het hele proces vorm te geven en werkvormen toe te passen die die inbreng goed voor het voetlicht kan brengen. Grote hindernis is het gebrek aan tijd en geld in de jeugdzorg. Met krappe budgetten en strakke schema’s is het lastig om samenwerkingspartners te vinden die over een lange tijd mee kunnen werken.

Related Articles